नोंदणी क्र. E-1817(Bom.)

मुलांना पालकांनसह सकाळी ठीक ९.०० वाजता शाळेत बोलावलं होत. आल्यावर विठ्ठलाची, पालखीची पूजा करून दिंडीचे गोरेगाव बसस्थानकाकडे प्रस्थान झाले. तिथे आपल्याच शाळेतील पालक श्री थोरात यांच्या सहकार्याने BEST दिंडोशी डेपोच्या मा. श्री वालावलकर साहेबांनी आपल्याला बस उपलब्ध करून दिली होती. BEST इंस्पेक्टर श्री नाईक आमची वाटच पहात होते. बस स्थानकात गेल्या गेल्या सगळे पालक एका रांगेत मुलांना घेऊन बस मध्ये चढले. स्वखर्चाने सगळे पालक, विदयार्थी, शिक्षक झांजा, खंजिरी वाजवत माऊलीचा गजर करत  आदर्शनगरला पोहचलो. तिथेही आरेकॉनीतील सगळे पालक मावशी दिंडीच्या स्वागतासाठी सज्ज होते. स्वच्छ परिसर, रांगोळ्या, फुलांनी वातावरण भारून गेले होते.

भुरकुड, खेडकर व पालांडे आजोबा या पालकांनी स्वता:हून तिथल्या व्यवस्थेची जबाबदारी स्वीकारली होती.

      तिथे गेल्यावर साईमंदिरात दर्शन घेऊन मंदिरातील सभागृहात विद्यार्थी पालक यांना बसवण्यात आले. वंदना झाल्यावर ताईंनी एकादशीची गोष्ट सांगून उपवासाचे, दिंडीचे महत्व मुलांना सांगताना पोटातल्या मिक्सरला म्हणजेच जठराला विश्रांती मिळावी म्हणून उपवास करायचा असतो असे सांगून आध्यात्मिक माहीती बरोबर त्याच्या पाठीमागचं शास्त्रही मुलांना पालकांना पटवून दिलं. नंतर सगळ्यांनी भुरकुड यांनी दिलेल्या चहाचा आस्वाद घेतला.

      मंदिराच्या प्रांगणात फेर धरून, फुगड्या घालून मुलांनी पुन्हा एकदा गजर, भजन, भारुड, माऊलीचा जयजयकार करत दिंडीचा आनंद घेतला. प्रसाद म्हणून राजगिरा लाडू खाऊन आम्ही निसर्गाचा अनुभव घेण्यासाठी पुढे निघालो. मुलांच्याहस्ते  वृक्षारोपण झाल्यावर वेगवेगळ्या प्रकारचे वृक्ष, वेली, झुडपं यांचा परिचय करून दिल्यावर मुलांना प्रत्यक्ष शेती, झरा वेगवेगळी झाडं आज पहायला मिळाली. तिथले वातावरण वेगवेगळा गंध, स्पर्श, दृश्य निसर्गाच्या किमयेची जाणीव करून देत होता. एका मिनिटात मुंबई सारख्या गजबजाटातून मुक्त झाल्याची भावना मनाला वेगळीच उभारी देऊन गेली. प्रत्येक पालकाच्या चेहऱ्यावर आपल्या पाल्याबरोबर नवीन काही आत्मसात करतानाचे भाव  दिसत होते. कोणी तोंडल्याच्या मांडवाला लगडलेली तोंडली, लिंबाच्या झाडावरची हिरवी लिंब, वेगवेगळी फुलझाडं, भाज्या, शेती,झऱ्यातले बारीक खेकडे न्याहळत मुलांन बरोबर स्वतःही आनंद उपभोगताना दिसत होते. वेगवेगळ्या पद्धतीने निसर्ग आपल्या मोबाईलमध्ये कैद करून घेतल्यावर सगळे परत आपापल्या घरी जाण्यास निघाले.

अशी आगळी वेगळी आषाढी एकादशी सन्मित्र शाळेच्या नूतन शिशूच्या मुलांनी अनुभवली.

     मंदिरातल्या गुरुजींना धन्यवाद देण्यासाठी गेल्यावर त्यांना व इतर व्यक्तींना आपला उपक्रम खूप आवडला म्हणून दरवर्षी इथेच येण्यासाठी इच्छा व्यक्त केली. रस्त्यातही खूप जणांनी आपल्या दिंडीचे, मुलांचे व्हिडीओ, फोटो काढत कौतुक केले. माऊलिंच्या गजरात मिनिटभर का होईना आनंद घेत माऊलीचा जयजयकार करत सहभागी होत होते.